Tradycyjne przepisy świąteczne

Info and Description

Każdego roku w Boże Narodzenie rodziny spotykają się w chwili radości. Wiele osób czeka na okres świąteczny, by poświęcić się swoim bliskim, odciąć się od codzienności, a tym, którzy to robią, by cieszyć się świątecznymi przepisami.

Mimo zimna domy rozświetlają się rozświetlonymi kominkami i otoczeniem pełnym światła i ciepła. We Włoszech Boże Narodzenie jest bardzo odczuwalne, zwłaszcza podczas niesławnego „Bożonarodzeniowego lunchu”. Możesz zdecydować się na spędzenie go w domu lub w restauracji, ale w każdym razie zaangażowanie tych, którzy są w kuchni, zawsze będzie maksymalne. Nie możesz zepsuć świątecznego posiłku !!

Tradycyjne przepisy świąteczne

We Włoszech bożonarodzeniowe przepisy zawsze były związane z tradycją, a to oznacza, że wszystko, co kładzie się na stole, jest wynikiem długiej tradycji doboru składników i ich przygotowania.

Każdy region Włoch ma własne receptury i zazdrośnie ich strzeże. W dużych miastach, podobnie jak na wsiach i w dolinach, propozycja typowych słodyczy jest naprawdę zróżnicowana. Teraz zobaczysz 10 deserów, które z pewnością znajdziesz na zastawionym stole podczas włoskich świąt Bożego Narodzenia.

Panettone, niekwestionowany król Mediolanu i Lombardii . na zakwasie na bazie mąki, wody, drożdży macierzystych, jajek, masła, owoców kandyzowanych, cytronu i skórki pomarańczowej oraz rodzynek. Ale dlaczego to się tak nazywa?

Jej nazwa wywodzi się od „Pan de Toni”, nawiązując do wynalazcy Toniego, chłopca pomywacza, który służył na dworze Ludovico il Moro. Według legendy deser narodził się w XV wieku po wypadku w kuchni: deser na ucztę, spalony przez szefa kuchni Sforzów.

To Toni uratował wszystko i stworzył to, co wszyscy znamy dzisiaj jako symbol Bożego Narodzenia z resztkami drożdży macierzystych zmieszanych z mąką, jajkami, cukrem, cedrem i rodzynkami.

Pandoro Werony ma bardzo starożytne pochodzenie. Od razu uznano go za wariant „Nadalina”, typowego weneckiego deseru z XIX wieku. Jednak jego narodziny mają dokładną datę: 14 października 1894 roku, kiedy to Domenico Melegatti złożył oficjalny patent na ten bardzo miękki i pachnący deser, do dziś uważany za ponadczasowy symbol Bożego Narodzenia.

Jej nazwa natomiast sięga czasów Republiki Weneckiej, kiedy oferowano typowy deser zwany „Pan de oro”.

Po dwóch królach Bożego Narodzenia znajdujemy typowe dla Piemontu Tronchetto di Natale. W rzeczywistości zawiera masło, mascarpone, jajka, krem kasztanowy, śmietankę i czekoladę, wszystkie składniki, które czynią go bogatym i nieodpartym.

Jej otwór przypomina pień drzewa, który ma być spalony w kominku w noc świętowania.

W środkowych Włoszech regiony obnoszą się ze słodyczami bożonarodzeniowymi, takimi jak Certosino (lub Pan Speziale) w Bolonii.

Deser wykonany jest z mąki, migdałów, orzeszków piniowych, miodu, owoców kandyzowanych, konfitury z pigwy lub musztardy, kakao i czekolady.

Wszystko jest następnie udekorowane kandyzowanymi owocami, orzechami włoskimi, migdałami i posmarowane ciepłym miodem. Dojrzewanie to podstawowa faza sukcesu tego deseru: aby kartuz był naprawdę dobry, musi odpoczywać przez co najmniej 10 lub 20 dni.

W Toskanii nie można przegapić Panforte di Siena. W Sienie można go było znaleźć już w 1200 roku, kiedy to koloniści i służba przynieśli ten miękki chleb w hołdzie dla sióstr z klasztoru Monte Celso.

Dziś ciasto panforte przygotowywane jest z migdałami, kandyzowanymi owocami, mieszanymi przyprawami takimi jak cynamon, goździki, gałka muszkatołowa, imbir – wszystko przewiązane pysznym miodem i syropem cukrowym – i pieczone w piekarniku.

W Rzymie i Lacjum słynie natomiast inny deser, typowy dla świąt Bożego Narodzenia: to rzymskie pangiallo .

Sięga ona czasów cesarskiego Rzymu, gdzie służyła do przygotowania jej podczas przesilenia zimowego, jako dobry znak na powrót do długich dni. Nazwa pochodzi od lukru, który ją pokrywa. Z kolei nadzienie składa się z mąki, orzechów włoskich, migdałów, orzechów laskowych, orzeszków piniowych, suszonych fig, miodu, gorzkiego kakao i skórki pomarańczy, do których często dodaje się również ricotta.

Zjeżdżając do południowych Włoch odkryjesz receptury najsłynniejszych deserów, znanych również w pozostałej części tego pięknego kraju.

W Neapolu jako pierwsi przygotowali greckie stoły struffoli. Od zawsze był to deser marnego pochodzenia i do niedawna przygotowywany był w klasztorach i ofiarowywany potrzebującym bezpośrednio przez siostry zakonne.

W Apulii , w pięcie naszego buta, bohaterami są kartelaty. Korony z makaronu smakowego, smażone i oblane miodem.

Tradycja głosi, że ciasto podczas gotowania przybiera kształt obręczy Dzieciątka Jezus. Ich historia jest bardzo stara, nawet niektórzy sprawiają, że zaczyna się około VI wieku p.n.e.

W Kalabrii cały rok jest usiany figami, a na święta oczywiście nie mogło ich zabraknąć.

Fichi chini (figi faszerowane) nadziewane są suszonymi owocami, czekoladą i owocami kandyzowanymi. Ciekawość polega właśnie na tym, jak są podawane: nałożone cztery na cztery, tworząc krzyż.

Wreszcie Sycylia osładza święta Bożego Narodzenia kubaitą , czyli nugatem typowym dla miasta Modica.

Pochodząca z Bliskiego Wschodu receptura z miodem, sezamem, migdałami oraz skórką pomarańczy i cytryny. Sztuka polega na gotowaniu, to znaczy trzeba uważać, aby nie przypalić miodu ani migdałów.

Włochy zawsze były latarnią morską w światowej gastronomii i na pewno nikt nigdy się w tym nie pomylił. Przyjdź i przekonaj się, co jeszcze oferujemy! Przynajmniej jedna z tych specjalności zasługuje na miły świąteczny weekend, jak myślisz? Dowiedz się więcej online!