Gospodarstwo położone jest w pięknym otoczeniu toskańskiej wsi, zaledwie 10 km od Sieny, na zboczach wzgórza Montagnola, na zachód od Sieny, i otoczone jest drzewami oliwnymi.

Do gospodarstwa docieramy po przejechaniu kilku kilometrów drogą gruntową przez las z dębami, dębami bezszypułkowymi i janowcami.

Zostawiając... Zobacz Inne

Gospodarstwo położone jest w pięknym otoczeniu toskańskiej wsi, zaledwie 10 km od Sieny, na zboczach wzgórza Montagnola, na zachód od Sieny, i otoczone jest drzewami oliwnymi.

Do gospodarstwa docieramy po przejechaniu kilku kilometrów drogą gruntową przez las z dębami, dębami bezszypułkowymi i janowcami.

Zostawiając samochód w cieniu drzewa oliwnego lub figowego, naszym oczom ukazuje się najpierw obszar wiejski: kompleks budynków, w których kiedyś, oprócz domów rolników, mieściły się także stajnie, magazyny i fundusze niezbędne do prowadzenia działalności rolniczej w gospodarstwie, a które dziś zostały w całości odzyskane i wykorzystywane jako dom prywatny, gospodarstwo (apartament La Corte) lub nawet pomieszczenia techniczne niezbędne do zarządzania tym, co dziś pozostało z gospodarstwa rolnego (biuro, magazyny, pomieszczenia techniczne); dochodzimy w ten sposób do centralnego placu, na który rozciąga się widok, a także na niektóre domy wiejskie, willę, kościół i szopę.

Willa o dziewiętnastowiecznym wyglądzie ma wyraźne ślady złożonej przeszłości architektonicznej, wśród których wyróżniają się dwa łukowate okna na pierwszym piętrze, świadczące o tym, że cały budynek stoi na pozostałościach starożytnej wieży, prawdopodobnie pochodzącej z XII wieku. Obecnie mieści dwa apartamenty wykorzystywane jako dom wiejski (La Torre i La Scala, wszystkie sypialnie są wyposażone w klimatyzację), pomieszczenia techniczne, kuchnię i pralnię oraz część wspólną z jadalnią i tarasem.

Mały kościół, pochodzący z XVIII wieku, obecnie zdesakralizowany, jest typowym elementem wiosek i jest dodawany do starych kościołów i wiejskich kaplic, które zdobią sieneńską wieś. Chata, mimo że zachowała swój wygląd zewnętrzny, została całkowicie odnowiona i jest domem prywatnym; podwórko przed nią zachowało niemal idealnie ceglany chodnik, który był używany przez dzierżawców do młócenia pszenicy i imprez z tańcami pod koniec żniw.

Wschodnia strona willi wychodzi na ogród, otoczony wysokim kamiennym murem i dostępny bezpośrednio z wnętrza willi lub przez bramę od strony parkingu. W górnej części ogrodu znajdują się małe ogrody z cegły tufowej, ścieżka z roślin aromatycznych, kilka drzew oliwnych dających cień i taras wyłożony terakotą. Rząd winorośli i dwie pergole wizualnie i fizycznie oddzielają górną część ogrodu od dolnej części, w której znajduje się basen.